داشتن قانون...

آگاهی عموم از قوانین...

مدیرانی لایق...

همه و همه اینها برای جامعه ای سعادتمند ، دست در دست هم میدهند ...

اما چرا یک جای کار میلنگه؟

در عصرحاضر آگاهی روز به روز با عنایت به سهولت بدست آوردن اطلاعات آگاهی عمومی را افزایش داده و در جاییکه که مردم از حقوق قانونی خود مطلع باشند ، جامعه ای سالمتر بوجود میاید.

اما آن مدینه فاضله چرا هنوز شکل نگرفته؟

نداشتن قانونه؟

عدم آگاهی مردمه؟

مدیرانی نالایقه؟...آخه یک زمانی میگفتند قحط الرجال حال باید بگویند قحط المدیر!! به قول یکی از دوستان قحط العاقل..

اما آنچه بیش از همیشه از آن غافل بوده ایم خوب عمل نکردن و به موقع عمل نکردن دستگاههای نظارتی میباشد.

سازمان بازرسی ، سازمان حسابرسی، قوه نظارتی مهمی چون مجلس ، دادستانها ، ...همه اینها برای چه هستند؟

اگر این نهادهای ارزشمند و مهم به وظایف خود بدون تعارف و تبعیض در وقت مناسب خودش وارد عمل شوند ، هم از خیلی اتفاقات پیشگیری کردن (که میگویند پیشگیری از درمان بهتره)و هم به سوی جامعه ای سعادتمند گامهای استواری برداشته میشود.

در حال حاضر ضعف بزرگ مدیریتی کشور به خاطر نداشتن بازرسی و نظارت جدی براعمال آنان میباشد.

پس زحمت کشان عرصه های بازرسی و نظارتی بر فعالیت خود ارزش قایل شده و آن را بطور جدی اجرایی نمایید.